วันเสาร์ที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2555

โครงสร้างของโลก

โครงสร้างของโลก

ขณะที่โลกเย็นลง หินที่หลอมเหลวเริ่มแยกออกเป็นชั้นต่างๆ เหมือนขนมที่ต้มให้ร้อน เวลาเดือดส่วนที่เบาจะลอยเป็นฝาอยู่ที่ผิวบน เช่นเดียวกับโลกเมื่อ 1,000 ล้านปีมาแล้ว แร่ธาตุที่เบาจะลอยขึ้นและค่อยๆ แข็งตัว ขณะที่แร่ธาตุที่หนักกว่าจมลงและรวมกันใกล้ใจกลางโลก    โลกของเราแบ่งได้เป็น 3 ส่วน คือเปลือกโลก แมนเทิลและแก่นโลก

    เปลือกโลก (Crust) เป็นชั้นนอกสุดของโลก หนาเพียงประมาณ 40 กิโลเมตร และใต้ทะเลหนาเพียงราว 6 กิโลเมตร นับว่าบางมากเมื่อเทียบกับเส้นผ่าศูนย์กลางของโลก
    แมนเทิล (Mantle) อยู่ใต้เปลือกโลกลงไป หนาประมาณ 2,800 กิโลเมตร แต่มีปริมาตรประมาณเกือบ 85 เปอร์เซ็นต์ของปริมาตรโลก ใกล้ส่วนบนของ แมนเทิลยังเป็นหินที่หลอมเหลวเคลื่อนที่อย่างช้าๆ และคงที่ การเคลื่อนที่นี่เอง ที่เป็นแรงดันเปลือกโลกให้เคลื่อนที่ไปได้
    อย่างไรก็ดีแมนเทิลส่วนใหญ่เป็นของแข็ง ทั้งอุณหภูมิและความดันเพิ่มตามส่วนลึก ลึกจากผิวโลก 2,000 กิโลเมตร อุณหภูมิประมาณ 3,000 องศาเซลเซียส
   แก่นโลก (Core) อยู่ใจกลางโลก เริ่มจากความลึก 2,900 กิโลเมตร มีความหนาแน่นมาก ส่วนใหญ่อาจประกอบด้วยเหล็กมีนิเกิลปนบ้าง ชั้นนอกเป็นของเหลว ส่วนนึกจากผิวโลกประมาณ 5,200 กิโลเมตร เป็นของแข็งอุณหภูมิประมาณ 5,000 องศาเซลเซียส ความดันสูงมาก

ความซื่อสัตย์

ในสังคมวันนี้ ความซื่อสัตย์ได้กลับกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อคนส่วนใหญ่ละเลย ด้วยจิตสำนึกผิดชอบที่คิดว่าเป็นเรื่องที่สามารถปฏิบัติได้โดยง่าย แต่ในความจริงแล้วความซื่อสัตย์เป็นเรื่องท้าทายใจอยู่ทุกขณะจิต เราต้องตัดสินใจที่ตอบรับหรือปฏิเสธว่าเราจะยังเดินอยู่ในกรอบแห่งความถูกต้องหรือไม่ ความซื่อสัตย์ที่แท้จริงยังเป็นเรื่องที่ต้องวัดได้ในขณะที่ยังไม่มีใครควบคุม ไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครมาคอยบังคับอีกด้วย
ความซื่อสัตย์เป็นสิ่งที่มาจากใจจริง   :   ความซื่อสัตย์ในสังคมจัดเป็นปัญหาระดับชาติที่เริ่มตั้งแต่ตัวบุคคล สังคม และประเทศชาติ ภัยร้ายของความไม่ซื่อสัตย์ในสังคมมีมูลเหตุจากค่านิยมในการวัดความสำเร็จจากความมั่นคั่งแห่งอำนาจเงินและวัตถุ ก่อให้เกิดพฤติกรรมการดำเนินชีวิตในลักษณะกอบโกย ฉ้อฉล คดโกง ใช้อิทธิพลขู่บังคับแลกกับความมั่งคั่งให้มากและรวดเร็วที่สุด
การดำเนินชีวิตที่ไม่ซื่อสัตย์ จะกลายเป็นความน่าเศร้าในระยะต่อไป บุคคลเหล่านี้อาจจะไม่รู้ว่าตนเองได้ยึดความล้มเหลวที่ถูกปิดซ่อนมองไม่เห็นไว้ด้วยความหลงผิด เพราะแท้จริงแล้วมันคือ ความล้มเหลวที่เปรียบเสมือนระเบิดเวลาแห่งความหวาดกลัวที่เกรงว่าคนจะจับได้ เป็นเหมือนหนามเล็กๆที่คอยทิ่มแทงใจ